خلاصه ماشینی:
"ادبیـات بومـی درون سیر تحول خود از همـهء این عوامل بهره مـی‌برد و اگر خوب نوشته شده باشد،آئینـهء تمام نمای طرز زیست و عمل قوی ویژه درون مکانی خاص هست به همـین دلیل آثار ادبی روس با آثار ادبی آمریکا درون مثل،تفاوت دارد. روانخوانی درمورد ادبیات بومی جزء آثاری کـه برشمردیم آثار زیر را نیز حتما نام برد:توپچنار (انسیـه شاه حسینی)گاواره‌بان،اوسانـهء بابا سبحان(دولت آبادی)، روانخوانی درمورد ادبیات بومی پسرک بومـی،داستان یک شـهر(احمد محمود)،ریشـه درون اعماق(ابراهیم حسن بیگی)،تنگسیر(صادق چوبک)،نفرین زمـین(جلال آل احمد)،گیله مرد(بزرگ علوی)،سووشون (سیمـین دانشور)مرداب خونی(جعفر مدرس صادقی)، وقتی سموم بر تن یک ساق مـی‌وزند(خسرو حمزوی)گاو، عزاداران بیل(غلامحسین ساعدی)،شوهر آهو خانم،شادکامان درهء قره سو(علی محمد افغان)،کولی کج کلاخان(ابراهیم یونسی)زن شیشـه‌ای(راضیـهء تجار)،نخل‌های بی‌سر(قاسمعلی فراست)،داستان فتاح(جلالی زنوزی). روانخوانی درمورد ادبیات بومی برخی از داستان‌های شاهنامـه و منظومـه‌های نظام گنجوی نیز از ادب عامـیانـه و محلی گرفته شده و از این جمله است داستان زاده شدن زال و پرورش یـافتن او بـه وسیلهء سیمرغ و لیلی و مجنون نظامـی گنجوی کـه از ادبیـات شفاهی قبائل عرب گرفته شده و به صورت منظومـه‌ای دلپذیر درآمده است. درون ادبیـات معاصر ایران نیز از قصه‌های عامـیانـه بهره‌گیری شده:حدیث ماهیگیر و دیو هوشنگ گلشیری،آب زندگی صادق هدایت،ره‌آورد(قصه کوتاه و موزون)صادق چوبک به‌طور کلی درون قصه‌ها و اشعار عامـیانـه و بومـی سه حال و شکل پیش مـی‌آید: روانخوانی درمورد ادبیات بومی 1-نویسنده و شاعر خود اهل محل هست و با گویش محلی سخن مـی‌گوید و قصه مـی‌نویسد. و داستان‌های دیگر کـه به وصف اقلیم خاص مـی‌پردازد و در آن گویش و مراسم محلی بازتاب یـافته زیـاد هست و از این جمله است: تنگسیر(چوبک)دل دلدادگی(شـهریـار مندنی پور)گنجشگ‌ها بهشت را مـی‌فهمند(حسن بنی عامری)گیله مرد(بزرگ علوی)، رعیت(م."
[درباره ادبیـات بومـی - پایگاه مجلات تخصصی نور روانخوانی درمورد ادبیات بومی]
نویسنده و منبع | تاریخ انتشار: Mon, 02 Jul 2018 05:10:00 +0000